CIENIE ŻYCIA 2
ROZDZIAŁ DRUGI
W samochodzie dość chaotycznie zaczęłam opowiadać Pawłowi cały ten napad na mnie.
Nic nie mówił tylko coraz bardziej zaciskał palce na kierownicy, jakby chciał ją zgnieść.
Paweł, powinieneś po mnie przychodzić do pracy.
Kochanie, ja też byłem w pracy.
A co mnie to obchodzi, żonę ci chcą zgwałcić a ty pracą się zasłaniasz?
Moje nerwy były napięte jak struny. Ile można w życiu znosić upokorzeń?
W domu chciałam tylko wziąć prysznic i wtulić się w silne ramiona męża, żeby poczuć się bezpiecznie.
Rano Paweł chciał iść do garażu, żeby coś sprawdzić w samochodzie. Nie chciałam go puścić. Strach mnie paraliżował. Wiedziałam, że jeśli się nie opamiętam będzie ze mną źle.
Wzięłam torebkę i szykowałam się do wyjścia. Ale lęk nie pozwolił mi dojść nawet do drzwi wejściowych.
No nieźle, zaczyna się powtórka.
Poszłam do pokoju i schowałam się w pościeli. Zasnęłam. Obudziło mnie szarpanie za rękę.
Czemu mnie budzisz?
Paweł tylko popatrzył na mnie i powiedział, że idziemy do Grześka.
Nigdzie nie idę, nawet nie chciałam wychodzić z pościeli.
To co, wystroiłaś się żeby pójść spać w makijażu i w ubraniu?
Chciałam iść na zakupy ale już nie chcę, idź sam.
Skarbie, nie możesz leżeć, musisz starać się normalnie żyć.
To chociaż chodź ze mną na zakupy a potem pójdziemy do Grześka.
Co ty z tym Grześkiem? Mam mu powiedzieć wszystko?
Przecież on cię nie skrzywdzi.
Nie lubię już opowiadać o sobie.
Lenka, Grzesiek jest psychologiem, zapomniałaś?
Nie zapomniałam, ale jest też naszym przyjacielem a o sobie nic nie mówi. Bo go nie pytasz.
Paweł starał się panować nad sobą, ale widziałam, że ma ochotę wrzasnąć na mnie.
Dobrze, pójdziemy, ale najpierw chcę od Anki tabletki.
Dobrze, Anka da ci tabletki a Grzesiek porozmawia z Tobą. Kochanie, ja nie chcę chodzić do ciebie do szpitala, daj sobie pomóc.
Troska w głosie Pawła przekonała mnie o tym, że pomoc jest mi niezbędna.